Bomen
Vandaag las ik toevallige het volgende gedicht en moest toen denken aan deze foto die ik afgelopen herfst in Duitsland had gemaakt.
De bomen waren stil
De bomen waren stil,
de lucht was grijs,
de heuvelen zonder wil
lagen op vreemde wijs.
de lucht was grijs,
de heuvelen zonder wil
lagen op vreemde wijs.
De mannen werkten wat
rondom in de aard,
als groeven ze een schat,
maar kalm en bedaard.
rondom in de aard,
als groeven ze een schat,
maar kalm en bedaard.
Over de aarde was
waarschijnlijk alles zo,
de wereld en ’t mensgewas
ze leven nauw.
waarschijnlijk alles zo,
de wereld en ’t mensgewas
ze leven nauw.
Ik liep het aan te zien
bang en tevreden,
mijn voeten als goede liên
liepen beneden.
bang en tevreden,
mijn voeten als goede liên
liepen beneden.
Herman Gorter