100! Dat gaat rap. Opeens zie ik dat dit het honderdste blogje wordt dat ik hier schrijf! Vandaag een plaatje van een cadeautje dat ik vanochtend in elkaar knutselde voor mijn lieve broertje en zijn vriendin. Zij zijn echte “Leienaren”, in hart en nieren en wonen sinds kort in een echt huis. Zo’n huis met verdiepingen, begrijpt u wel. De stad op het plaatje is een ansichtkaart van een Leiden uit vroegere tijden. Vanmiddag gingen we bij hen op visite. We gingen met zijn drietjes op de vouwfiets, ja onze kleine P ook. Zij zat in zo’n heel ouderwets jaren 70 zitje (inclusief oranje zitvlak en uiteraard nog zonder allerlei beschermingsriempjes en stootkussentjes). Die blijken perfect op het ieniemienie stuur van zo’n vouwbaar geval te passen en hebben het bijkomende voordeel dat je, al zittend, uitstekend kunt leunen tegen pappa’s arm. Dat is pas luxe voor zo’n kleine prul. Ik gok dat zij hiermee de eerste peuter op een vouwfiets is geworden, je ziet het in elk geval niet vaak.