Vandaag ging de 1 jarige naar de verjaardag van de 18 jarige. Wij zijn altijd in voor feest! En dat begon al op de weg erheen. We gingen met de fiets, de trein en een stukje met de auto. In de trein kreeg de 1 jarige een ballon op een stokje van een meisje. En ook op de verjaardag was er een ballon plus taart, wat wil een kind nog meer. De 18 jarige is mijn nichtje, zei werd geboren toen ik 12 was. Ik weet het nog precies. Een lief klein hummeltje was het, nu is ze opeens volwassen, lief is ze nog steeds. Nu heb ik veel neefjes en nichtjes, ze zijn mij allen even lief, maar deze dame heeft voor mij toch iets speciaals. Ze is heel anders dan ik en toch herken ik veel in haar. Ze is fan van diverse knappe zingende, swingende heren, zit op voetbal en is stoer. Ik heb een hekel aan sport, fan was ik alleen van Danny de Munk (toen ik een jaar of 6 was geloof ik, al blijf ik stiekem een zwak voor de man hebben) en stoer ben ik nou ook niet echt. Maar in hoe ze met de dingen omgaat en probeert om juist ook als het moeilijk is te vechten om het beter te krijgen is iets wat ik in haar herken. Van een klein springerig meisje veranderd ze meer en meer in een sterke jonge vrouw. Ik ben trots op die 18 jarige nicht van mij. Toen ik net op kamers woonde kwam ze bij mij logeren, reuze spannend vond ze dat, we sliepen op twee matrasjes in de woonkamer, mijn kamer was te klein. En twee jaar terug gingen we samen naar een musical en uit eten, pizza aan het strand. En als het aan mij ligt gaan we in de toekomst ook samen eens op stap. Lieve, stoere nicht, gefeliciteerd!