Vandaag ging ik met het kleine meisje even naar buiten in de regen. Ze liep al ruim een uur met haar schoentjes en haar jasje in het rond, dus ondanks de regen moest het er echt van komen. We gingen even naar de daktuin die bij onze flat hoort. (Dit is overigens de daktuin van de garage, dat de lezers niet denken dat we op 10 hoog zijn gaan wandellen 🙂 ) Ons meisje stoof direct op het veldje met de madeliefjes af, om bloempjes te plukken. Daar stonden we dan, de nattigheid negerend tussen de niet witte maar roze madeliefjes in de knop. Ze hadden het duidelijk koud, die bloemetjes. Ons deerde het niet, kleine P. werd zo blij van al die bloemetjes, ze kon er niet van afblijven, plukte wild in het rond en haar wangetjes kregen langzaam aan de roze madelieven kleur. Ik vond het een mooi, vertederend gezicht. Zo’n door het dolle zijnd mini-mensje. Net als de bloempjes is zij eigenlijk ook nog maar een piep klein bloempje in de knop. Een heel mooi bloempje!

Madelief

Het kleine meisje in de regen

De madeliefjes hebben het koud