Zojuist kwamen wij thuis van een heerlijk en bovenal gezellig diner in een wok-restaurant. We waren hier omdat mijn schoonzus en haar man vandaag 20!! jaar samen zijn. Mooi he! Als cadeautje wilden zij graag een sprookjestekening, dus ging ik blij aan de slag. Het werd een sprookjesachtige tekening met kabouters, bloemen, en een hoop kleur. En natuurlijk stopten we er ook een gedichtje bij van een van mijn favoriete Nederlandse dichters, Herman Gorter, ik haalde hem al eerder aan op dit blog. Ik vind het een mooi vers. Lieve A. en D. (en ook onze stoere, lieve neefjes T. en M.) nogmaals van harte gefeliciteerd!
Zie je ik hou van je,
ik vin je zo lief en zo licht —
je ogen zijn zo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar
en je ogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.
Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn,
het licht is om je, je bent
nu toch wat je eenmaal bent.
O ja, ik hou van je,
ik hou zo vrees’lijk van je,
ik wou het helemaal zeggen —
Maar ik kan het toch niet zeggen.
Verzen(1890), Herman Gorter
grietjedrooglever.nl 
Wat een supermooie tekening en wat een prachtig gedicht. Ik kende het niet, maar ik sla hem op. Zo mooi en waar! Groetjes Laura