Soms heb je zo’n dag die maar duurt en duurt en duurt. Zo’n dag waarop de tijd in een slakkengangetje voorbij sukkelt. Vandaag was zo’n dag. Het kleine meisje was chagrijnig en buiten lijkt het wel te stormen, dus tsja, gek is het ook allemaal niet. En dit alles liet mij dan weer wel positief inspireren tot het maken van een heuse papercut. (Min of meer mijn eerste ooit). En dat blijkt leuk te zijn! Lekker eerst een tekening priegelen op papier, en daarna nog eens priegelen met een mesje om alles mooi uit te snijden. Dus de frustraties van de dag zitten nu in dit snijwerkje dat ik maar heb geplakt op het raam. Ik vind het wel mooi contrasteren met de donkere luchten buiten.