Sinds een jaar of zes wonen wij in Den Haag. De kortste route naar het station is via het Binnenhof. Ik fiets dus met regelmaat over dit regeringsplein, maar echt even een tijdje daar stil staan had ik nog nooit. Onlangs fietste ik weer over dit plein en opeens vielen mij de schattige vitrage gordijntjes op. Ik vond het een mooi contrast, van die ouderwetse, zandloopervormige, gordijntjes voor de ramen van de moderne democratie. Alsof ze ons iets willen vertellen, die gordijntjes. Iets over bestendigheid en denken voor een periode langer dan 4 jaar. (Als we geluk hebben, in Italië hebben ze met de huidige patstelling tenslotte opeens te maken met “Nederlandse” toestanden). Over bouwen aan een toekomst die lang mee kan gaan. Het zijn niet zo zeer de politici, maar juist dit soort gordijntjes die mij extra vertrouwen in de democratie geven.