Vandaag is zo’n dag die trekt en schuurt. Die aan je hangt. Zo’n dag waarop je het liefst als een klein eitje, warm en veilig, verstopt ligt tussen wat struikjes. Wachtend op een later moment, een andere dag, waarop je vrolijk met je snaveltje de eerste barstjes in de schaal zal tikken. Eerst een klein gaatje om voorzichtig te kunnen kijken hoe het daar buiten er eigenlijk uitziet. Om daarna al fladderend en fluitend op avontuur te gaan.