Ik ben het gelukkigst wanneer de rimpelige handen zich sluiten om mijn nek, mijn glanzende nek. Het lichte trillen van zijn adem geeft mijn stem een klank. Ik zing, vertel zijn lied. Nooit kan ik zelf kiezen wanneer ik klink, wanneer ik waak, wanneer ik zing. Zijn handen pakken mij uit het donker, strelen mij…
Categorie: Gedachten
De magie van een snipperberg
Een schaar, lijm, oude tijdschriften en kringlooppapier. Meer is niet nodig voor het maken van een wereld die eerder niet bestond. Door te verknippen wat er is, maak ik nieuwe plaatsen op mijn vel papier. Een stukje huid van een mannequin kan veranderen in een woestijn, de tegels van het trottoir worden een trap tot…
Zonnestraaltjes vangen in een handgemaakt boekje.
In onze dagen komt steeds meer ruimte voor de zonnestraaltjes van de zomer. Aardbeien plukken in de moestuin, ijsjes eten langs de waterkant en een extra filmpje kijken in bed lonken. De zomer is de tijd van lanterfanteren, luieren en ruimte scheppen voor wilde plannen terwijl je nieuwe herinneringen bakt. De zomer probeer ik vaak…
Waarom de zon onder gaat.
Peuters zijn net mensen en vragen zich net als grote volwassenen dingen af. Want als je drie bent denk je na over de dingen, de dieren en de wereld om je heen. Dan wil je weten waarom pappa sneller fietst dan mamma, vraag je hoe een konijn kan ademen onder de grond en denk je…
Hervonden ruimte
Vandaag zocht ik mijn mappen vol met tekeningen uit. Stapels tekeningen van de afgelopen 30 jaar lagen voor mij op de grond. Van vroege kindertekeningen tot recente cirkels. Heel veel schetsjes, herinneringen en hier en daar een zilvervisje kwamen uit de stapel te voorschijn. Al kijkend naar de beelden voor mij valt op dat ik…
Vrolijk Pasen!
Van alle feesten die er zijn is Pasen misschien wel mijn lievelingsfeest. Overal vrolijke kleuren, de geur van de eerste verse grassprietjes, geen stress rondom cadeautjes en je mogen uitleven op het schilderen van de eitjes en het bakken van verse broodjes. Dat laatste is dan ook iets waar ik mij de afgelopen dagen aardig…
De wisseling van de wacht.
Ooit schreef ik een blogje over een oude kaart die ik had gevonden. Op de kaart een afbeelding van de Horse Guards bij de Whitehall in Londen. Ik vroeg mij toen af wat het verhaal achter de kaart zou kunnen zijn. Zojuist kwam ik die zelfde kaart weer tegen op een hoekje van mijn bureau…
Picknick op een krijtkust, ga je mee?
Hebben jullie ook zo’n zin in een picknick op de randen van de Engelse of Franse krijtkust? Om in de zon te zitten op een geruiten kleed met zelfgebakken broodjes, taartjes en een thermoskan vol thee. Dit alles natuurlijk meegenomen in een rietenmandje op de fiets. De ietwat geplette aardbeitjes zijn een zoete beloning voor…
Lentedans
Ze beweegt als de wind. Draaiend danst ze waar haar voeten gaan, schijnbaar doelloos, volgestopt met onbevangen richting. Terwijl ik zittend op mijn bankje als een oude eik haar deinen volg. Haar dansen doet mij strammer lijken. Toch herkennen we elkaar in de korte twinkeling van onze ogen. Dat wat ik al weet en zij…