Ooit schreef ik een blogje over een oude kaart die ik had gevonden. Op de kaart een afbeelding van de Horse Guards bij de Whitehall in Londen. Ik vroeg mij toen af wat het verhaal achter de kaart zou kunnen zijn.
Zojuist kwam ik die zelfde kaart weer tegen op een hoekje van mijn bureau en ik kon het niet laten de kaart eens na te schilderen op een klein stukje papier. Al mijmerend tijdens het schilderen kwam de kaart wederom tot leven. Ditmaal probeerde ik mij te verplaatsen in de mensen op de straat. En dacht ik na hoe wonderlijk en schoon de tijd toch kan zijn. De mensen op de kaart stonden ergens begin jaren 60 te wachten op het schouwspel van de wisseling van de wacht. Misschien waren ze die ochtend vroeg wel in de trein gestapt, op weg naar een dagje Londen, als hoogtepunt van het jaar.
En wie weet stapte er vanochtend, zo’n 50 jaar later wel weer een familie op de trein, om te gaan kijken naar de wachters en hun paarden. Andere mensen, andere paarden en andere wachters, maar nog steeds hetzelfde ritueel.
knap!
Mooi!
Ja, rituelen en zekerheden zijn mooi.
Zoals ook jouw schildering mooi is.
Vriendelijke groet,
Dank!