Mijn hand trilt van de duizenden stipjes die ik vandaag heb gezet. Wat vanochtend begon als een strooitekening voor een onbekende, veranderde al snel in een tekening van mij, mamma, voor mijn kleine dameke. Motto van de tekening? “Maak van het leven een grote vakantie” . En ook al is ze nog maar 16 maanden oud, toch wilde ze steeds naar de tekening kijken om vervolgens heel hard te gaan lachen. Nou dan gaat het zetten van al die stipjes bijna vanzelf. Dus dit keer strooi ik een tekening gewoon naar iemand in mijn eigen huis :-) Ook wel zo gezellig, blijft er tenslotte toch nog een strooitekening thuis, in levende, of eigenlijk papieren lijve bewaard.

Gister zette ik in het kader van het tekeningen strooien ook al heel wat stipjes, ik maakte twee tekeningen die je hieronder kunt zien. (de derde tekening, de tekening van de hand maakte ik al eerder, maar ga ik wel aan iemand strooien). Als je op de afbeelding klikt, komt de gehele tekening in beeld. Inmiddels loopt april al aardig op zijn einde, en staat de teller op 39 aangevraagde tekeningen. Nog iets minder dan een week de tijd om de 40 (of meer) aanvragen te halen. Zou het lukken? Overigens zullen over een week nog niet alle tekeningen af zijn, ik wil graag voor iedereen iets moois maken en dat betekend dat ik toch al snel een paar uur per tekening bezig ben. (Tja dat krijg je met al die stipjes).  Maar ze komen er echt aan!

“De Vreemde vogel” voor Anita W.

Hand, voor Norma.

Eekhoorn, voor de Verdubbeldame