Het elke dag schrijven begint verslavend te worden. Ik begon dit blog een tijd terug om mijzelf aan te sporen om meer te fotograferen. Inmiddels is het veel meer geworden dan dat. Het is een plek geworden waar ik mag zoeken, experimenyeren. Een speeltuin voor mijn hoofd. Hier schrijf ik wat ik lastig vind te zeggen. Hier schrijf ik dromen op als eerste stap naar verwezenlijking. Het schrijven op dit blog versterkt mijn vertrouwen in mijzelf en laat mij steeds verbazen door de reacties die ik krijg. En eerlijk gezegd fleuren die reacties mij vaak op. Inmiddels passeerde ik de afgelopen week het schrijven van het 150e bericht en kan ik nu al bijna niet meer zonder. Zo zet ik mijn mobieltje steeds op vliegtuigstand om voldoende energie over te houden voor het schrijven van dit bericht. Soms heb ik even geen zin in iets schrijven, is het te veel in mijn hoofd. Dan zeg ik tegen mijzelf, a joh sla toch een dagje over, om een uur later toch achter de computer te kruipen en iets te schrijven. Ja, ik ben geloof ik verslaafd.