Vandaag eens geen bloemen, sprookjes of kinderen. Nee, vandaag ga ik eens voor de rauwheid van de stad. Ook daar is veel schoons te vinden. Creativiteit wordt nu eens niet getoond in pasteltinten maar in de felle neonkleuren van graffiti-spuiters. Ik zelf zou dit nooit durven, maar ik kan er wel blij naar kijken. Al geef ik toe dat ik, nimby als ik blijk te zijn, wat minder gecharmeerd ben van de  “Love is not a crime and that’s about time” leus die sinds enkele dagen de zijkant van onze flat siert. Vrijwel alle foto’s van graffiti die je hier ziet heb ik gemaakt bij ons in de stad (klik op een foto om de foto’s groter te zien) Zo wonen Sneeuwwitje, Jip en Janneke en de vrolijke kat bij mij om de hoek. Staat het mannetje bij het stoplicht te wachten om over te steken naar de AH-XL en kom je de bespoten muurtjes tegen in een park wat verder weg.

nu ik toch op de stadse toer ben show ik jullie hieronder ook een serie foto’s van industriële, meestal roestende, objecten. Juist de combi van al dat  grijze staal, de bruine roest en de strakke vormen vind ik mooi. Het ziet er allemaal zo ontzettend stevig uit en toch is het vergankelijk, zoals de roest wel laat zien.