Dit weekend creëerde ik ruimte. Letterlijk en figuurlijk. Hoe? Door dingen te maken. Zo heb ik overduidelijk het papier snijden ontdekt. Of eigenlijk beschouw ik het meer als een andere vorm van tekenen. Ik sneed wat af dit weekend, zo ook een spelend kind voor op ons raam en een Pauw voor op een houten doosje voor een jarige tante! Dat uitsnijden is door het gepriegel een bijna meditatief karweitje. Doordat je je zo goed moet concentreren om geen snijfoutjes te maken, focus je al je aandacht automatisch op het lijnenspel en blijft de rest van het hoofd heerlijk leeg.
En ook door te “sporten” blijkt mijn hoofd rustiger te worden. Laatst werd ik door J. en R. aangemoedigd toch echt wat vaker op de fiets te springen. Gewoon elke dag een stukje. En wat blijkt, ze hadden helemaal gelijk. Mijn conditie gaat vooruit, ik kom een stuk verder en ook tijdens het fietsen ontstaat er ruimte in mijn gedachten. Fijn die nieuwe manieren om lucht en ruimte te creëren!
Prachtig zijn je knipsels! Maakt inderdaad je hoofd leeg omdat je nergens meer aan kunt denken. Ik maak zelf ook wel eens een knipseltje maar vind het erg lastig om geen snijfouten te maken;-)
Lieve Grietje. Bof ik even dat ik die jarige tante ben die de prachtige pauw op het houten doosje heeft gekregen! Dank je wel 🙂
Echt prachtig!
Toevallig was ik hier de laatste tijd ook wat mee bezig. Nou ja, niet echt mee bezig, vooral in mijn hoofd. 🙂
Op Pinterest heb ik al een bord voor mezelf aangemaakt met ideeën voor transparanten.
ha Anita, niet langer over nadenken, gewoon doen. Het is echt hartstikke leuk 🙂
Echt heel erg mooi! maar ik begrijp dus dat je dit nog niet zo lang doet? Echt knap!
Dank je wel. En inderdaad ik doe het nog niet zo heel lang. Sterker nog de snijsels die ik hier heb laten zien zijn de eerste die ik heb gemaakt. Maar het smaakt zeker naar meer.