Op ons balkon woont een distel. De distel is daar geheel op eigen initiatief gekomen en heeft zich genesteld op het winderigste hoekje van ons balkon. Vanaf het plekje op de bank waar ik altijd zit, is het de enigste plant die ik kan zien op het balkon.  Hij ziet er woest en scherp uit. De knopjes lijken van een afstand net op pijltjes, klaar om te worden afgevuurd. De takjes groeien alle kanten op en het is in mum van tijd de grootste plant op het balkon geworden. Echt onkruid dus! Maar oh, wat is dat onkruid eigenlijk toch mooi. Fier zwiepend in de harde wind, recht de hoogte in, naar de felle zon toe terwijl alle andere plantjes dorstig lijken en ook kou lijkt geen probleem. Gevormd uit rare vormen zonder symmetrie en boordevol kleuren. Ik denk dat het een blijvertje is.