Nu langzaam aan het einde van het jaar zich begint te tonen, kriebelt het agenda virus in mijn lijf. Ik hou van papier, van de frisse, lege blaadjes die een belofte in zich hebben. Het afgelopen jaar heb ik meerdere keren zelf een een agenda in elkaar geknutseld, maar dat vond ik nu toch iets te veel gedoe. Dit keer heb ik gekozen voor een simpel en goedkoop exemplaar van de Hema, waar in principe niets meer aan hoeft te gebeuren.

Maar ja, het bloed kruipt uiteraard daar waar het niet gaan kan, dus het grote agenda opfleuren is weer begonnen. Met dun, grijs potlood teken ik nu per week pagina een snel illustratief schetsje. Uiteindelijk zullen het er 52 worden, waar ik volgend jaar mijn afspraken dwars overheen zal schrijven. Als ik het tenminste de volledige 52 weken weet vol te houden met een-en-dezelfde agenda.