In de tram kun je mijmeren. Een mooi woord vind ik dat, mijmeren. Bij het horen ervan voelen je ogen al wat zwaarder en beginnen de gedachten in je hoofd te fluisteren. Mijmeren, het zit ergens tussen peinzen en soezen. Op het ritme van het continu veranderende landschap zweven dagdromen naar hun plek. Al mijmerend is niets mooi of lelijk, het komt gewoon als de golven in de zee. Ja, doe mij maar een mijmering of twee per dag, even dobberen in het roeibootje in mijn hoofd.
-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
grietjedrooglever.nl 
Mooi geschreven, je hebt helemaal gelijk. Ik kan ook zo heerlijk wegzakken in die golven.
Mooi…!
Mooi ook die achtergrond op je blog. Ik hou van zulke kleuren.
Hihi, ik noem het dagdromen.. Heerlijk!!