Als ik iets teken dan kan ik altijd rekenen op het enthousiasme van 1 persoon, het peutermeisje. Zelfs als iets grandioos mislukt is vind zij het mooi. Vanochtend was haar enthousiasme extra groot. Gister tekende ik twee kleine portretjes van het meisje om te gebruiken op de uitnodiging voor haar verjaardag.(Precies tussen sint en kerst wordt ze twee). Vanochtend liet ik haar op de uitnodiging zien en ze herkende direct haar zelf. Een grote glimlach verscheen en direct begon ze haar eigen portret te knuffelen en kusjes te geven. Hoe leuk dat je op die leeftijd nog zo onvoorwaardelijk van je zelf kunt houden 🙂
Inmiddels vind ze zelf tekenen ook erg leuk. Steeds vaker zitten we samen aan tafel, ieder een blaadje en dan mag zij roepen wat ik moet tekenen. Vandaag wilde ze iets met een vos en een beer. Nou dan doen we dat natuurlijk! En zij? Zij tekende een extra tekening voor Sinterklaas, als bedankje voor de stiften en de pepernoten die zij vanochtend in haar schoentje vond. Al die streepjes dat zijn wortels, voor het paard. Want sint en piet die zijn leuk en spannend, maar het paard, ja die is toch echt de topper van het jaar!
grietjedrooglever.nl 
Wat een schatje is het toch!
Mooie tekening. Ben benieuwd wat ze aan het doen zijn. Het ziet er niet echt vrolijk uit…?
Dat onvoorwaardelijke en met volle overtuiging: heerlijk inderdaad!
Zo’n leuke leeftijd vond ik dat altijd. Echt genieten!
Geniet ervan! Heerlijk die peutertijd.
Geweldig!! Hier is het Meisje net vòòr de Sint jarig…
Heerlijk zo een kleine peuter! Voor je het weet, is ze groot…
wat leuk! en herkenbaar! wolfje is ook tussen sint en kerst twee geworden (wat een timing voor een verjaardag ) en wij zijn allebei dol op tekenen! nog nooit wolfje zelf getekend.. zal het eens proberen!
Zou ik echt doen, tis leuk en waarschijnlijk vind Wolfje het ook erg grappig. Mijn dochtertje roept altijd helemaal enthousiast haar naam als ze zichzelf in een tekening herkent.