Vlak bij ons huis staat in het centrum van de stad een oud klooster. Ooit leefden hier 50 broeders, inmiddels zijn het er nog drie. Een van deze broeders, Broeder Frans, heeft in de afgelopen 20 jaar een verzameling van honderden kerststallen aangelegd. De stallen komen van een scala aan plekken op deze aardbol en geven een klein kijkje op de wijze waarop in verschillende landen het kerstverhaal in beeld wordt gebracht. Elk jaar, gedurende de adventstijd, worden in het klooster de stalletjes neergezet en mag iedereen die dat wil een kijkje komen nemen.

Om in de kerstsfeer te komen en tegelijkertijd ons kleine meisje iets meer te kunnen vertellen over de herkomst van kerst gingen wij vandaag eens een kijkje nemen. Ze vond het prachtig! Bij binnenkomst werden we vriendelijk begroet en stonden overal kaarsjes, stalletjes, engelen, kamelen, ezeltjes en Maria’s. Broeder Frans was ooit met het verzamelen begonnen omdat hij graag aan de kinderen die hij les gaf wilde laten zien hoe over de gehele wereld wordt stilgestaan bij het kerstverhaal. Dit uitgangspunt was ook nu goed merkbaar. Overal stonden oude kastjes met mooie houten deurtjes waarop stond: “alleen voor kinderen”. Zelfs stond ergens de tekst “Met je handen kijken mag”, al geef ik toe dat wij dat met onze twee jarige dreutel toch niet helemaal zagen gebeuren.

Al kijkend naar de stalletjes probeerden wij haar iets te vertellen over “mamma” Maria, ‘pappa” Jozef en het “baby’tje” Jezus. Veel zal het meisje er nog niet van begrepen hebben, maar het feit dat er in al die huisjes steeds weer een babytje (lief!!!) en een ezel te vinden waren zorgde voor veel plezier. Haar wangen kleurden steeds roder en na een klein uurtje liepen we, na een handruk van de broeder, helemaal in kerstsfeer naar buiten. Alles gezien hebben we nog zeker niet, komende week gaan wij dan ook zeker een keertje terug.