Mijn gedachten draaien cirkels, rond en rond en rond. Was mijn hoofd een tapijt, dan viel er inmiddels wat te verstellen. Ik weet wat het is. Het leven knaagt een beetje, roept zo nu een dan. Geduldig wacht ik luisterend naar die roep. Het komt heus wel weer, nog even draaien, het wordt daarna weer glad.
ZO IS HET!