Terwijl hier in huis inmiddels de planten van de vensterbank beginnen te trillen (bouwvakkers nemen onze flat grondig onderhanden) zoek ik vandaag mijn heil in de polder. Samen met mijn tante G. ga ik op tekenexpeditie in de openlucht. vooralsnog is het plan om op de fiets te springen en te fietsen tot we een plekje tegenkomen dat we willen vangen op papier. Mijn pen, potlood en papier gaan mee, misschien waag ik mij zelfs wel aan een likje verf (Ja, we doen eens gek!). Uiteraard gaat er een picknickmandje mee en naar mijn hoedje van stro ben ik nog op zoek.

Zelf ben ik wel nieuwsgierig naar hoe ik het ervaar. Al vaker speel ik met de gedachte om wat vaker buiten te gaan tekenen. In de praktijk doe ik het maar een enkele keer. De laatste keer is inmiddels al bijna een jaar geleden, toen nam ik met mijn tekenboekje plaats op een bankje op het Binnenhof. Al na een minuut of 10 werd ik uit nieuwsgierigheid aangesproken door een ouder stel die wilde weten wat ik aan het maken was met een leuk gesprek als resultaat. Uiteindelijk heb ik daar zo’n anderhalf uur gezeten en werd ik drie keer aangesproken. Leuk, inspirerend maar ook onwennig voelde dat. Toen nam ik mij voor daar vaker te gaan zitten, toch kwam het er niet van.

Vandaag dus een hernieuwde poging tot het tekenen in het wild, eens kijken of ik hierna ook weer met mijn tekenboekje naar het Binnenhof durf.