Sinds kort schrijf ik als vrijwiliigerswerk stukjes voor onze buurtkrant. Het eerste nummer waar ik aan meewerkte bleek de kerstkrant te worden en ik bood aan ook een tekeningetje rondom het thema kerst te maken. Deze week viel het krantje hier in de bus en bleek het tekeningetje niet als klein plaatje maar als halve voorpagina geplaatst te zijn. Eerlijk gezegd had ik als ik dat geweten had een andere tekening gemaakt, een met veel meer details. Toch wil ik dit tekeningetje en het artikeltje wat ik schreef met jullie delen. Niet omdat het zoveel voorstelt, maar omdat het voor mij een behoorlijke stap is geweest om weer met vrijwilligerswerk te beginnen.

Kerst in de wijk

Terwijl de donkerste dag van het jaar nadert wordt het in onze wijk steeds lichter. Overal verschijnen vrolijke kerstlichtjes. Tijdens een wandelling door onze wijk gingen we opzoek naar het kerstgevoel van Kortenbosser uit alle windstreken en ontdekten wij hoe je kerst viert als Pool, Duitse en Italiaan.

Erek begint direct te stralen wanneer wij hem naar haar kerstgevoel vragen. “Ik vind Kerst het mooiste feest dat er is. In Polen, waar ik ben opgegroeid, is Wigilia (kerstavond) de belangrijkste dag van het jaar. Al vroeg in de ochtend stonden mijn moeder en oma in de keuken om het eten te bereiden. Met de hele familie aten we dan ‘s avonds het diner dat minimaal uit 8 gangen bestond. Zelf kook ik geen acht gangen meer, maar een aantal andere Poolse gebruiken heb ik nog steeds. Zo leggen wij altijd een klein beetje stro onder het tafelkleed. Dit stro staat symbool voor de kribbe van het kindje Jezus. En voor we met het eten beginnen delen we met elkaar een “oplatek”. Dat is een hele dunne cracker, die je samen opeet. Door het delen van deze cracker wens je elkaar geluk.”

Net als Erek kijkt ook mevrouw Verbrugge uit naar kerst. “Met kerst komen mijn twee dochters met hun gezin altijd bij mij langs voor het kerstontbijt. Ik bak zelf altijd een ouderwetse kerststol volgens een oud familie recept. Na het ontbijt, dat zo een uur of drie kan duren, zingen we samen kerstliedjes. Toen mijn man nog leefde deden we dit altijd bij de piano, nu behelpen wij ons met een muziek cd. Voor hem steken we dan een extra kaarsje aan zodat hij er toch een beetje bij is.

Marco (afkomstig uit Italië) is al jaren getrouwd met een echte Hollandse. Wanneer wij hem vragen naar zijn kerst begint hij hard te lachen. Hier in huis vieren we twee keer kerst, eerst op zijn Hollands en daarna op zijn Italiaans. We versieren ons huis met zoveel mogelijk lampjes en kaarsjes en eten onze buiken helemaal vol. Voor ons eindigt de kerst pas echt met Drie Koningen. In Italie komt dan de kerstheks, La Befana, langs. Zij geeft net als Sinterklaas cadeautjes aan de kinderen. Zij opzoek naar Jezus en geeft aan alle kinderen die zij tegenkomt snoepjes en cadeautjes. Als je stout bent geweest krijg je als kind geen snoep maar geeft ze je een vies stukje kool, brrr.