De saxofoon (het verhaal van een metamorfose)

Ik ben het gelukkigst wanneer de rimpelige handen zich sluiten om mijn nek, mijn glanzende nek. Het lichte trillen van zijn adem geeft mijn stem een klank. Ik zing, vertel zijn lied. Nooit kan ik zelf kiezen wanneer ik klink, wanneer ik waak, wanneer ik zing. Zijn handen pakken mij uit het donker, strelen mij…

Vergeet en droom

Vergeet toch de grijze wolken Vergeet toch de regen Vergeet de valse tonen Vergeet de vale kleuren  Vergeet wat nog ging komen Vergeet wat nooit is geweest Droom van lange dagen Droom van zuchten in de wind Droom de zonneschijn op hoge daken Droom de lach in donkere uren Droom wat de weg je gaat…

Turen aan de horizon.

Wanneer je turend naar de horizon kijkt, wil je varen op de golven van de zee. Als de wind dan waaien gaat en zelfs de meeuwen liever lopen gaan, is het tijd om af te meren.Op zoek naar wat de golven zullen brengen. En als je uiteindelijk de wind, de golven en het tij tot…

Achter welk hoekje staan die teken-uurtjes ook alweer?

Ons nieuwe ritme moet zich nog gaan zetten als een oude jas. Waar ik het afgelopen jaar overal wel uurtjes kon vinden voor het tekenen is het nu zoeken naar een goed moment. In de afgelopen weken kwamen er, als vanouds, weer honderden kinderen aan mij voorbij. En als die kinderen weer met hun eigen…

Lentedans

Ze beweegt als de wind. Draaiend danst ze waar haar voeten gaan, schijnbaar doelloos, volgestopt met onbevangen richting. Terwijl ik zittend op mijn bankje als een oude eik haar deinen volg. Haar dansen doet mij strammer lijken. Toch herkennen we elkaar in de korte twinkeling van onze ogen. Dat wat ik al weet en zij…

De mist, bergen en het water. (kunstketting deel 2)

Dag 2 van de “kunstketting”-week. (Gedurende een week plaats ik elke dag een kunstwerk van mijn hand, aan het einde van de week nodig ik 5 anderen uit ditzelfde te doen) Vandaag toon ik een tekening die ik onlangs maakte voor mijzelf. De combinatie van bergen, water en groen maakt mij blij. Wat lijkt het…

Geniet, het is maandag!

De eerste normale maandag van het jaar is weer begonnen, een mooi moment om ook op dit blog weer fris van start te gaan. En hoe kan dat nou beter met het schrijven van alweer het 450e berichtje! Een nieuw jaar voelt altijd een beetje als het openen van een nieuw schrift waar je toch…

Dansen op de wind.

Op een koude december ochtend bezoek ik de vogels op het duin. Het eerste ochtendlicht speelt met de nevel die zachtjes opstijgt uit het zand, twee meeuwen ruziĆ«n om een restje vis. Wat verderop zoekt een groepje strandlopers naar een hapje pier. Stil kijk ik toe. Ik ruik het zand, de vogels en het wad….

De dans van afscheid.

Nog geen uur geleden wuifde alles in haar lijf van opgewondenheid. Zijn laatste kus nog op haar hand. Daar op de kade danst ze nu het eeuwige lied van afscheid nemen, in elke handbeweging de belofte van een latere ontmoeting, in haar hart de angst dat deze er niet zal zijn. Ze wuift de dag…

De tik op het raam. (Happy halloween)

Op de muur van de kamer waar in ik verborgen zit, glijden de schaduwen van vogels voorbij. Het vuil op de ruiten is te dik om te kunnen zien hoeveel het er zijn, maar het klapperende geluid van de vleugels is luid genoeg om de kamer te vullen. Ik zie op het behang een dans van…