De dans van afscheid.

Nog geen uur geleden wuifde alles in haar lijf van opgewondenheid. Zijn laatste kus nog op haar hand.

Daar op de kade danst ze nu het eeuwige lied van afscheid nemen, in elke handbeweging de belofte van een latere ontmoeting, in haar hart de angst dat deze er niet zal zijn.

Ze wuift de dag voorbij om de eenzaamheid te omhelzen, oneindig lijkt de tijd tot zijn volgende eerste brief.

wuiven

3 reacties Voeg uw reactie toe

  1. Anita Willems schreef:

    Wat weer ontroerend poetisch!

Leuk dat je wil reageren!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.