Om 06:00 uur ging de wekker, ik werd wakker met de Himalaya in mijn hoofd. een uurtje later, op de fiets door het donker, een lichte miezer doet mijn glazen beslaan. De radio herkent blijkbaar mijn gevoel en speelt de eerste deunen van “November Rain” Mijn fiets maakt de stalling bewoond, de balie is nog onbezet. Ook de wachtruimte is nog leeg, in de hoek een kerstboom zonder ballen, de koffie automaat schenkt alleen thee. De voetstappen in de gang kondigen de wekelijkse beklimming aan.

Na 60 minuten sta ik buiten, het is licht genoeg om terug te fietsen door het bos. Het schrale zonnetje kleurt de vleugels van een reiger. Ondanks de tegenwind vlieg ik door de straten, een man met halve scheerschuimbaard staat voor een raam. Mijn eerste glimlach van de dag ontsnapt, blijkbaar schuilt er in mij toch een bergbeklimmer.