Voorzichtig denk ik na en broed ik op een manier om naar Bretagne te kunnen gaan. Zo graag zou ik daar even zijn. Met mijn voeten in de woeste zee, staren naar de verlaten vissersboten op droog gevallen grond. De geur van Koning Arthur’s bossen snuiven en zoeken naar de verhalen die de wind daar laat waaien. Daar zijn om te luisteren naar de stem van mijzelf, om te ontdekken welke wegen ik de komende jaren zou willen bewandelen. De plannen ontdekken die diep in mij verborgen liggen.

De tijd om daar te zijn die is er, een tent heb ik ook, alleen die reis daar naar toe, dat is nog een probleem. Dus broed ik op een plan om ook dat voor elkaar te krijgen. Zo speel ik met de gedachte om campings en B&B’s aan te schrijven en aan te bieden om een teken of schildercursus te verzorgen in ruil voor (een stukje van) de reis. Of wellicht kan ik op een andere manier middels het tekenen die reis voor elkaar krijgen. Ergens lijkt mij dat een heel mooi streven voor dit jaar, mijzelf naar Bretagne tekenen! Nu nog even bedenken hoe 🙂 (En wie weet kan een van jullie mij op weg helpen met een idee?)