Ik ben een tijdreizigster, net als jij. Daar waar ik besta is het nu, mijn dromen zijn de reis en mijn verleden zijn de getekenden lijnen op de kaart. Soms dompel ik mij onder in wat vroeger was, nostalgie, walging, warmte en roest, het is er allemaal te vinden. Met een kopje thee in de hand kijk ik naar de lijnen op mijn kaart. Wat ooit begon als 1 lijn splitste zich al snel in meerdere paden. Sommige vertakkingen zijn al ingetekend, een enkele loopt dood, terwijl de ander dendert als een 4-baans weg voorbij. Een aantal lijnen lopen netjes recht, de meeste vertonen kronkels, krullen, draaien zelfs weer om. In een hoekje van de kaart teken ik een vakje, voor de losse eindjes, je weet maar nooit, misschien plak ik ze er nog eens aan. Met een gummetje vlak ik hier en daar een stukje weg, daar wil ik nooit meer komen al blijf je de afdruk altijd een beetje zien. Hier en daar zie ik de schemering van kleine kruisjes, ik zet stippellijntjes op het papier, dat zijn mijn plannen en mijn dromen. Na mijn laatste slokje thee pak ik mijn kaart van tafel, de randen zijn wat gerafeld, hier en daar zit een vlek. Een laatste blik, dan vouw ik het papier in vieren, het krijgt weer een plekje in mijn zak, ik kan weer op pad.