De herfst vraagt om een wandeling door een sprookjesbos. Zo’n woud vol elven, trollen, dwergen en een heks. Een plek waar je wilt gaan zitten op een paddenstoel en waar een stinkende pad een prins kan  zijn. Een bos waar elk gevaar een zoet tintje heeft en waar uiteindelijk altijd een klein lichtje brand. Daar waar de spiegeling in het meer je betoverd achterlaat en waar kleine vonkjes dansen door de lucht.

Steek de haard aan, pak een deken en sluit je ogen. Luister naar de wind en de regen op het raam. Verruil de gedachten aan de boodschappen of die ene lastige afspraak even voor een wandeling door het bos. Wees even kind en geloof in dat wat je verbeeld. Wandel met mij mee, heus, er staat een eenhoorn om de hoek.