Wanneer je turend naar de horizon kijkt, wil je varen op de golven van de zee. Als de wind dan waaien gaat en zelfs de meeuwen liever lopen gaan, is het tijd om af te meren.Op zoek naar wat de golven zullen brengen. En als je uiteindelijk de wind, de golven en het tij tot…
Categorie: schrijven
De wisseling van de wacht.
Ooit schreef ik een blogje over een oude kaart die ik had gevonden. Op de kaart een afbeelding van de Horse Guards bij de Whitehall in Londen. Ik vroeg mij toen af wat het verhaal achter de kaart zou kunnen zijn. Zojuist kwam ik die zelfde kaart weer tegen op een hoekje van mijn bureau…
Achter welk hoekje staan die teken-uurtjes ook alweer?
Ons nieuwe ritme moet zich nog gaan zetten als een oude jas. Waar ik het afgelopen jaar overal wel uurtjes kon vinden voor het tekenen is het nu zoeken naar een goed moment. In de afgelopen weken kwamen er, als vanouds, weer honderden kinderen aan mij voorbij. En als die kinderen weer met hun eigen…
Lentedans
Ze beweegt als de wind. Draaiend danst ze waar haar voeten gaan, schijnbaar doelloos, volgestopt met onbevangen richting. Terwijl ik zittend op mijn bankje als een oude eik haar deinen volg. Haar dansen doet mij strammer lijken. Toch herkennen we elkaar in de korte twinkeling van onze ogen. Dat wat ik al weet en zij…
De mist, bergen en het water. (kunstketting deel 2)
Dag 2 van de “kunstketting”-week. (Gedurende een week plaats ik elke dag een kunstwerk van mijn hand, aan het einde van de week nodig ik 5 anderen uit ditzelfde te doen) Vandaag toon ik een tekening die ik onlangs maakte voor mijzelf. De combinatie van bergen, water en groen maakt mij blij. Wat lijkt het…
Stil lawaai.
Op mijn papier verscheen een kerkje, stilletjes sprankelend in afwachting van de nacht. De eerste sterren durven zich te tonen, een uil zoekt haar ontbijt. De stilte is een vreemdsoortige muziek. Ze heeft haar eigen ritme, rustig en toch opzwepend. De beat wordt gevormd door het kloppen van mijn hart. Ka-boem, ka-boem, ka-boem. In mijn…
Zomerzee in het hartje van de winter.
Hier op 8 hoog giert de wind om de ramen. Op het balkon klappert een vergeten stukje hout tegen de balustrade en het enige wat nog bloeit is een aangewaaide distel. De stad is grijs geworden, al de kleuren van de zomer zijn achter gebleven in de herfst. Gelukkig is er tijdens de zoveelste grijze…
#JeSuisCharlie
Gister liep ik samen met een vriendin door het bos. Een stukje voor ons uit rende mijn dochtertje van 3, in de wagen lag het babymeisje van vriendin W. te slapen. Samen hadden we het over de wereld om ons heen en hoe we onze kinderen in die wereld willen grootbrengen. Over de angsten die…
Dank jullie wel!!
Lieve lezers van dit blog, Bedankt! Bedankt voor alle toffe reacties en gulle donaties voor mijn actie voor Serious Request. Mede door jullie steun is het gelukt E425,- op te halen. Een bedrag dat vele malen groter is dat waar ik op had gehoopt toen ik de actie bekend maakte. Echt super. Met een extra…
Dansen op de wind.
Op een koude december ochtend bezoek ik de vogels op het duin. Het eerste ochtendlicht speelt met de nevel die zachtjes opstijgt uit het zand, twee meeuwen ruziĆ«n om een restje vis. Wat verderop zoekt een groepje strandlopers naar een hapje pier. Stil kijk ik toe. Ik ruik het zand, de vogels en het wad….