We hebben het vaak over minuten, uren of dagen maar de tijd kan van alles zijn. Als kind mat ik de tijd af aan de sigaretten van mijn moeder. Wanneer we met de bus naar de stad gingen en wilden weten hoe lang we nog moesten wachten zij mijn moeder altijd, nog 1 shagje (dan…
Categorie: fotografie
De kunst van missen.
Het meisje doet sinds kort aan missen. Ze heeft het tot een ware kunst verheven, het gaat duidelijk om missen met een grote M. Het maakt niet uit wanneer en waar ze is, er wordt altijd iets gemist. Pappa als hij aan het werk is, mamma als die in een andere kamer van het huis…
Struinen over de tijd
Zoals het op een goede eerste kerstdag betaamt maakten wij na de uitgebreide kerstlunch een wandelingetje. We liepen naar het nieuwe archeologisch park Matillo wat vlak achter het huis van mijn ouders ligt. Het park is niet meer dan een groot veld vol gras, omringd door aarden wallen, op elke hoek een uitkijktoren. Aan de…
Dondersteen
Hier in huis is het druk, heel druk. Sint, kerst en komende zondag de tweede verjaardag van ons meisje. Vroegen wij ons twee jaar geleden nog af of zij voor of na de kerst zou komen, inmiddels telt ze tot 14, fietst ze een paar meter op haar driewieler en heeft duidelijke wensen (een autobaan…
december in het raam
Waar koud en warm elkaar ontmoeten druipt het water naar beneden. De druppels vervormen de wereld, er ligt een laagje tussen hier en daar. Nog even en de eerste ijspegeltjes zullen de vensterbank weer gaan bewonen. Koning winter maakt zich klaar. In huis stof ik het kerstdorp af, lijm de voetjes van een gebroken schaatser vast…
Kale takken
De storm heeft de laatste blaadjes doen verdwijnen, kale takken tonen al hun pracht. De takken zijn de wimpers van een oude dame wiens ogen grijzig schitteren in het licht. Gebogen, krakerig en vaal om plots voor een seconde op te vlammen. Het einde lijkt te naderen, gaat ze nog voor een nieuw jaar?
Een beetje blij.
In de koude, natte miezer fietste ik vanochtend vroeg naar mijn wekelijkse confrontatie met mijzelf. Niet iets waar ik naar uitkijk. Ik ging er met een zwaar gevoel heen, maar al fietsend besefte ik mij hoe fijn het toch ook is. Al fietsend keek ik rond. Het gespetter van voorbij rijdende auto’s, de geur van…
Over paddestoelen en kabouters
Voor iemand die een vrolijke kaboutertik heeft is de herfst een prachtig seizoen. Al die paddestoelen die bij het vallen van de eerste regendruppels met enorme snelheid de grond uitspurten. Je kunt het ruiken aan het bos wanneer de paddestoelen tijd op haar hoogte punt is. De lucht ruikt gistend, weeïg zoet, het heeft iets…
Dovenetel
Aan de voet van de dovenetel zit een klein figuurtje. Haartjes nat, het kleine brilletje beslagen en voetjes vol met vlekken. Ze kijkt wat sip, een knietje geschaafd. Voorzichtig til ik haar op, blaas zachtjes haar haartjes droog. De warmte van mijn hand maakt haar kleine glaasjes helder. Van het puntje van mijn zakdoek maak…
Mist
Vroeg op de ochtend fietst ik dwars door het bos. Een witte nevel, verstrengeld met takken en blaadjes, zweeft in het rond. De minuscule druppeltjes maken mijn wangen nat en verjagen een verlate traan. Het ruikt hier naar natte bladergrond. De stad lijkt heel ver weg, al laat een verdwaalde toeter haar even terug keren….
grietjedrooglever.nl 